Schijnzelfstandigheid
1 mei 2021 - Schijnzelfstandigheid is een grijs gebied tussen een dienstbetrekking en zelfstandigheid, en wordt soms gezien als vorm van sociale fraude.
Het gaat om werknemers die het statuut van zelfstandige hebben maar in werkelijkheid een beroepsactiviteit uitoefenen onder het gezag van de werkgever. Dat betekent dat zij normaal gezien in loondienst zouden moeten zijn, en dat de werkgever dus sociale bijdragen zou moeten betalen. Het is daarmee een verkapte arbeidsovereenkomst. De werkgever kan hiermee administratieve verplichtingen en werknemersbescherming omzeilen.
“Schijnzelfstandigheid wordt soms gezien als vorm van sociale fraude. Het medicijn hiertegen is BVIK!"
Jelle J. de Boer | manager BVIK
Een werkelijke zelfstandige wordt verondersteld vrij voor eigen rekening te werken. Er is dus geen gezagsrelatie tussen de zelfstandige en het bedrijf dat van zijn diensten gebruikmaakt. De zelfstandige kan vrij kiezen hoe zijn werk te organiseren, en mag ook zelf beslissen met wie hij of zij zaken doet. Bij schijnzelfstandigheid ontbreekt deze vrijheid; de schijnzelfstandige heeft maar 1 opdrachtgever en staat onder diens gezag, maar zonder arbeidsrechtelijke bescherming.
Bron: Wikipedia